Çocuk Oyuncu için şartlar oluşturulmalı, yerinde eğitim şart koşulmalıdır.

Sportif potansiyelli futbola yatkın bir çocuğu, oyun oynarken fark etmek futbol uleması olmayı gerektirmez. Onu kasap da, bakkal da her yerde görür. Esas olan bu çocuğun her anlamda geliştirileceği şartları oluşturmak.

14 yaş altı futbola yatkın çocuk oyuncunun önceliği evi, okulu, futbol eğitimi aldığı yerin yürüme mesafesinde ya da güvenli sağlıklı, konforlu servis hizmeti şeklinde olması, olmazsa olmaz olmalıdır.

Bu ulaşım şartları çocuk açısından olumsuz ise, eğitimci, yönetici olarak, durumu ne olursa olsun, süreci belirsiz olan, yaşayarak gelişimi takip edilecek olan çocuğun ailesini kandırarak, umut tacirliği yaparak, hayal satarak, çocuğun mevcut bulunduğu ortamını, kulübünü, eğitimcisini kötüleyerek, kendi kulübüne kazandırman, sanki Amerika’yı yeniden keşif ediyormuş gibi kendi yapını abartarak çocuğu bünyeye katmak ne kadar etiktir?

Hadi tüm evrensel değerleri ayaklar altına aldın ve çocuğu bünyene kattın!

Kulüp, 14 yaş altı eğitim şartlarının çocuğun evrelerine dönük gelişim ihtiyaçlarını her anlamda karşılıyor mu? 

14 yaş altıyla ilgili bir yapılanma olmadığından, bazı üst yaş gruplarında potansiyelli oyunculardan beslenerek sevk idare yeteneğini kullanarak elde edilen takımsal başarılar ile yapılan algı ve manipülasyonlar ile üstteki bu bakışı 14 yaş altı işleyişine de indirerek eğitim ve gelişimden ziyade skor ve şampiyonluk odaklı olmanız, oyuncunun mevcut doğal futbol yatkınlığından bir süre beslenip, daha sonra günü kurtarma işleyişinden dolayı ‘iyi deyip de türlü entrikalar yaparak, bünyene kattığın oyuncuya; büyümedi, boyu kısa kaldı, gelişmedi, çocuk oyuncu gelişimi için olmazsa olmaz olan, zaman ve sabır sürecini, oyuncunun gelişim evresini, bilmeden kapı dışarı ederek onun ve ailesinin yaşayacağı travma da (nasıl olsa günü ve sezonu kurtarma adına başka çocuk bulunacağından) düşünmeyecek ihtiraslarınız uğruna, birçok çocuğu ziyan edip bir nevi insanlık suçu işlemeye ne gerek var.

Yıllardır yapılanlar, kandırılan aileler, kaybolan futbola yatkın çocuklar ve bunca yaşanmışlıklar varken Türk futbolunun durumu da ortadayken hala denenmiş sahte ilişkileri, eğitim metotlarını, tekrar, tekrar ders almadan nasıl devam ettiririz.

Herhalde akıl tutulması yaşanıyor, ya da tepeden tırnağa temel olan çocuk futbolu yok sayılıyor. Eğitimsiz ve yetersiz gelen, bilmen kaçıncı jenerasyon olmasına rağmen aynı şeylerin ders alınmadan devam ediyor olması üzüntü veriyor. Bu kadar bazı şeyleri anlatmak istenen ortamda lütfen çocuklarımızı unutmayalım. Saygılarımla.