İki ay gibi uzun sayılabilecek bir zaman diliminden sonra yeniden sizlerle buluşmanın mutluluğunu ve heyecanını yaşıyorum.
Pandemi nedeniyle on sekiz aydır ertelediğimiz hayata yeniden başlamak, hepimiz için çok değerli olsa gerek.
Bu zor süreçte son bir görev olarak üzerine bir kürek toprak bile atamadığımız birçok dostumuzu cennete uğurladık. Birçok genç yeni yuvalarını kurmak için zemherinin sona ermesini baharın gelmesini bekledi. Çocuklarımız uzun süre okullarından, öğretmenlerinden ayrı kaldılar.
Tüm insanlığın beklediği aşının bulunmasıyla geleceğe ve yaşamaya dair hepimiz umutlarımızı biraz daha artırdık. Aşı karşıtları ve Pandemi kurallarına uymayanlar yüzünden her akşam izlediğimiz Pandemi haberleri ise hepimizin umutlarına karanlık bir bulut oluyor.
Okullarımız on sekiz ay sonra yeniden açıldı. Çocukları yollarda, okullarda, parklarda gördükçe hayat penceremizden gönül keseciklerimize Dünya’nın bütün renkleri doldu.
Öğretmen ve öğrenciler uzun bir aradan sonra büyük bir coşku ve mutlulukla birbirlerine kavuştular.
Bu günlerde hayata yeniden başlarken Pandemi ile mücadeleyi bir bireysel özgürlük olarak değil, toplumsal bir sorumluluk olarak kabul edip, birey olarak azami ölçüde bütün Pandemi kurallarına uymalıyız. Uzun süredir ertelediğimiz ve artık direncimizin her geren gün azaldığı bu mücadelenin sonuna yaklaşırken, yeniden başlayan hayatımızı erteleyecek sorumsuz davranışlardan uzak duralım.
Aşılarımızı olalım, sosyal mesafe kuralına uyalım ve maskemizi mutlaka takalım.
Bireysel hatalarımız yüzünden toplumsal hayatımızı ertelemeyelim.
