Komşularımız vardı önceden sevincini, kederini paylaştığımız.

Düğününde ondan çok oynadığımız, cenazesinde onunla birlikte ağladığımız, günlerce evine gelen misafirlere hizmet ettiğimiz.

Komşularımız vardı önceden sırrını sır olarak paylaştığımız, her şeyimizi ona büyük bir güvenle teslim ettiğimiz.

Bir gün görmediğimizde hasretinden yandığımız.

Komşularımız vardı önceden kapısını habersiz çaldığımız, hatta çalmadan evine girdiğimiz. Bir kaşık tuz, bir fincan kahve, bir avuç şeker istediğimiz.

Soğuk ve uzun kış gecelerini muhabbetleriyle bahara çevirdiğimiz.

Komşularımız vardı önceden dostluğumuzu pekiştirmek için kan kardeşi olduğumuz. Sıkıntısını o söylemeden anladığımız ve çözdüğümüz.

Evi ve ya samanlığı yandığında hep birlikte birkaç gün içerisinde daha iyisini yaptığımız.

Komşularımız vardı önceden onu son yolculuğuna uğurlarken kabri başında saatlerce göz yaşı döktüğümüz. Aradan uzun yıllar geçse de unutmadığımız. Son nefesimize kadar hatıralarıyla birlikte yaşadığımız.

-----------------------------------------------------------------------------

Şimdi de komşularımız var, Düğününde takısını takıp bir an önce gitmek istediğimiz. Çoğunun cenazesini duymadığımız, duyup cenazesine gitsek te, cenaze sırasında cep telefonuyla iş takip ettiğimiz.

Evine misafir gitmek için günlerce önceden randevu aldığımız. Misafir gittiğimizde ise ya televizyon dizileri izleyerek ya da kısır siyasi tartışmalarla geçirdiğimiz.

Zor anında ondan kaçtığımız, bir ihtiyacın var mı sorusunu sormadığımız.

Şimdi de komşularımız var apartmanda en küçük bir sesine tahammül edemediğimiz. Çoğu zaman kim olduğunu bile bilmediğimiz. Ölümünü apartmana yayılan kokudan anladığımız.

Karşılaştığımızda bir selam bile vermediğimiz, bayramlar da bile ziyaret etmediğimiz.

Ben, çocukluğumda komşuluğun tüm güzelliklerini, huzuru ve mutluluğunu yaşayan biri olarak o günleri büyük bir özlemle arıyorum.

İyi ki onlarla komşu olmuşum.

Aslında zor değil sevgili okuyucularım. Günlük hayatımızın sıradanlaşmış akışı arasında komşularımıza ayıracağımız her zaman beş dakikamız vardır.

Komşu sıcaklığını ve güvenini hissedersek veya hissettirirsek, komşularımızla birlikte evimizde çok daha mutlu ve huzurlu bir yaşam sürebiliriz.

Hoşça kalın, mutlu kalın, sevgice kalın.

Nazmi KARAHASANOĞLU

maranda