Rahmetli Dramalı Hasan aşık ve aşkına derman arıyor bulamıyor.
“Gülemem hiç gülemem öyle sırdır ah bu derdim kimselere söyleyemem ah bu gönül kime canım desem terk edip kaçtı üstelik başına bin bir dert açtı” diye inliyor.
Günümüzde de böyle değilmi kimin mutlu,kimin mutsuz olduğunu bir bilen varsa söylesin.Halkın değer yargılarıyla ters düşmeyelim toplumun sesine kulak verelim,tabii önce kendimize çeki düzen verelim.Yetinmesini bilenler mutludur.Unutmayacaksın ,hayat bir hikaye gibidir ne kadar uzun olduğu değil ne kadar güzel olduğu önemlidir.
6 şubat 2017 belediye meclisinde oturum 20 dakika sürüyor,işlenecek konu yok,toplantı sonu benim fakirhaneye gelen CHP li kardeşlerimin yüzü gülmüyor,mutsuzlar paylaşılmayacak ne var anlayamadım.Tüm üyelerin köyüm için harman olmalarını beklerdim,kim mani oluyor?
Sn.Başkanla seçilmesinden 3-5 gün sonra yaptığım ilk görüşme de “belediyeye mürekkep yalamış devlet tecrübesi görmüş akil bir ağabeye ihtiyaç var demiştim.”Haklılığım ortada ogün Sn.Başkandan “Derdin ne kendi derdin kendine bir den sen çıkma karşıma”demesini beklerdim.Eğer deseydi “şimdi tüm üyeler birbirine sarılmış kenetlenmiş ,tek vücut olmuşlardı.Vakit geçti mi ,onu Sn Başkan bilir.
Köyüm ufak ,belediye ile herkesin ilişkisi irtibatı var Sn.Başkanın yüzüne yekten söz söyleyecek bir babayiğit varsa öne çıksın,ancak benim gibi sırtında yumurta küfesi olmayanlar konuşuyor.Dost riyakar olmaz,yılan değildir sokmaz,yüzüne ve arkanda ,aynı üslup ile konuşur.Onu dinlemen sana güç katar.Önce kızarsın ama sonra ne kadar haklıymış der bağrına basarsın.
Günümüzde dostluklar “para-pul” ile ölçüldüğünden bazıları anlar ama anlamazlıktan gelir,işine gelmez ,menfaati için seni de kendini de yakar fani dünyada ismi anılmayan biri olarak gider.