Bir önce hesaplara ve kurallara göre hesaplamalarınıza şu şekilde devam din ; 1000 gpm (3785 L / dak) ve C = 120 akışına dayanarak, teorik kayıplar Tablo 4'te gösterildiği gibi hesaplanır. Her referans noktasındaki düzeltilmiş statik basınç, boru profil basıncına kaydedilen kalıntı basınç eklenerek belirlenir . Çeşitli referans noktaları arasındaki sürtünme kaybı, uygun hidrolik tablolar veya Hidrolik Hesap Makinesi kullanılarak hesaplanabilir. Teorik rezidüel basınç, her referans noktasındaki kümülatif hesaplanan sürtünme kaybını düzeltilmiş statik basınçtan çıkartarak bulunur.
|
TABLO 4 |
|||
|
Teorik Sürtünme Kayıpları |
|||
|
pressure (psi) |
|||
|
Pipe Segment |
Lenght (ft) |
Calc. Loss |
Totals |
|
To Point ''A'' |
|||
|
'A'' to ''B'' 6 in. |
|||
|
Actual lenght |
56 |
||
|
2 Gate Valves |
6 |
||
|
1 Tee |
30 |
||
|
1 Check Valve |
32 |
||
|
Hersey Meter |
51 |
||
|
Total |
175 |
6,1 |
21,1 |
|
'B'' to ''C'' 6 in. |
|||
|
Actual lenght |
100 |
3,5 |
24,6 |
|
'C'' to ''D'' 6 in. |
|||
|
Actual lenght |
100 |
3,5 |
28,1 |
|
'D'' to ''E'' 6 in. |
|||
|
Actual lenght |
100 |
||
|
1 90° Elbow |
14 |
||
|
Total |
114 |
4 |
32,1 |
|
'E'' to ''F'' 6 in. |
|||
|
Actual lenght |
52 |
||
|
1 Tee |
30 |
||
|
Total |
82 |
2,9 |
35 |
|
Sl Unıts: 1 ft = 0.3048 m; 1 in. = 25.4 mm |
|||
|
TABLO 5 |
||
|
Teorik Basınç& Gerçek Basınç |
||
|
Pressure (psi) |
||
|
Reference Point |
Theoretical |
Actual |
|
A |
90-15.0 = 75.0 |
0+75=75 |
|
B |
90-21.1=68.5 |
6+63=69 |
|
C |
90-24.6=65.4 |
6+55=61 |
|
D |
90-28.1=61.9 |
6+29=35 |
|
E |
90-32.1=57.9 |
6+29=35 |
|
F |
90-35.0=55.0 |
6+26=32 |
|
Sl Unıts: 1 psi = 0,687 bar |
||
Tablo 5, analiz için gerekli düzeltilmiş teorik ve gerçek basınçları göstermektedir. Bu hedsaplamalr ve tablolar dikkate alınarak Hidrolik gradyanın sonuçları grafiksel olarak gösterilebilir. Şekil 2'ye bakınız.
Analiz dört bölümden oluşmaktadır:
• Maksimum statik basınç noktasında çizilen yatay bir referans çizgisi;
• Borunun profilini detaylandıran, boru boyunca yükseklikteki farklılıklar nedeniyle basıncı yansıtan bir çizgi;
• Belirli bir tek biçimli akış hızında basınca dayalı gerçek veya ölçülen hidrolik gradyan;
• Gösterge bağlantıları arasındaki toplam eşdeğer uzunluğa dayanan sürtünme kaybı tablolarından hesaplanan beklenen veya teorik gradyan.
Standart grafik kağıdı kullanılır. Grafik kağıdı, ordinat için basınç ve apsis için boru hattının eşdeğer doğrusal boyutları kullanılarak hazırlanır.
Çekilen yatay referans çizgisi, artık okumaların alındığı hidrantları veya yükselticileri temsil eden çeşitli referans noktaları kullanılarak 90 psi'de (6.2 bar) çizilir. Boru profil çizgisi, çeşitli referans noktalarındaki referans çizgisinden statik basıncın çıkarılması ve ortaya çıkan basınçların düz bir çizgi ile birleştirilmesiyle çizilir. Tablo 5'te gösterilen düzeltilmiş basınçlar
benzer şekilde çizilir ve düz çizgilerle bağlanır.
Gerçek degrade, yaklaşık “B” ila “C” ve “C” ila “D” arasındaki bölümler dışındaki çeşitli referans noktaları arasındaki teorik gradyan ile yaklaşık olarak aynı eğimdir. Küçük tutarsızlık
“B” ve “C” arasında veri toplamadaki doğruluk, yapılan varsayımlar ve hesaplamaların doğruluğu ile ilişkilendirilebilir. Fiili eğimin “C” ve “D” noktaları arasındaki daha dik eğimi, daha fazla araştırma gerektiren anormal bir sürtünme kaybına işaret eder.
Sonuçlar
Hidrolik degradeler aşağıdaki özelliklere sahiptir:
• Sabit akış boyunca ve boyunca aynı çapa sahip boru hatları için, gradyan düzgün bir eğim çizgisi olmalıdır.
• Artık basınç ve toplam sürtünme kaybı, statik basınca eşittir.
• Hidrolik degrade üzerindeki iki nokta arasındaki dikey mesafe, iki nokta arasındaki sürtünme kaybına eşittir.
Gerçek hidrolik gradyanın eğimi, iki test noktası arasındaki teorik gradyandan daha dik ise, aşağıdaki koşullardan biri veya daha fazlası olabilir:
• Kısmen kapalı bir vana veya düşmüş bir vana kapısı;
• Kalabalık kurşun veya taş gibi engeller;
• Ağır tüberkülasyon;
• Takıldığından daha küçük çaplı boru.
Bu koşullardan hangisinin mevcut olduğunu belirlemek için boru içini fiziksel olarak kontrol etmek gibi daha fazla araştırma gereklidir. Bununla birlikte, bir hidrolik gradyanın kullanılması, bu araştırmayı, boruların iki referans noktası arasındaki kısmına daralttı.
Not : Makale ile ilgili temel bilgi kaynakları Google gibi kullanmayı bilen için çok önemli bilgi kaynaklarından sağlanmıştır.
Kaynaklar
Fire Protection Handbook,Twenty Edition , NFPA
Handbook of Fire Protection Engineering ,Third Edition , SFPE
Industrıal Fıre Protectıon Handbook ,Second Edition , R. Craig Schroll
İnternet ortamında herkese açık kullanım ve tanıtım kılavuzları
