"Sabır boyun eğmek değil, mücadele etmektir."
Sabır mücadelenin en naif halidir.
İnsan nelere sabrediyor...
Sizce; Sabretmeli mi?
"Sabır, ya da dayanç, zor koşullar altında cesaret ve metanetini yitirmeme duygusudur."
Sabırlı olan insan beklenmeyen olumsuzluklar karşısında ya da gecikmelerde sakinliğini korur ve moralini yüksek tutarak yoluna devam eder veya duruma göre bekler.
Ne kıymetli bir ruh halidir; Sabır...
Suyun katı, sıvı, gaz hali gibi...
Tüm benliğinle sabredersin...
'Sabır taşı'
'Sabır taşı olsa çatlar' derler...
'Sabır taşı çatlarsa fena olur' diyenler...
Sabır taşı şarkısı dinleyenler...
Bebeğini sütten kesmek için sabır taşı kullananlar...
Beklediğimiz değişiklikler gerçekleşmediğinde, en iyi çabalarımızın çoğunun boşa gittiğini ve hayallerimizin de 'hayal kırıklığına' uğrayarak bizi şaşırtıp mahvetmesine izin vermeli miyiz?
Hayır!
Yönetmediğimiz her duygu, sadece değişim sürecini olması gerekenden daha zor hale getirmekle kalmaz, aynı zamanda iyi niyetli çabalarımızı olumsuz duygulara bırakarak kendimizi başarısız ve mutsuz hissetmemize neden olur.
Sabır her hal ve durumda küçük yaştan itibaren kazandırılması gereken en değerli duygu durum sürecidir.
Çocuğunuz bir şey istediğinde hemen, o anda ister. Çünkü sabır göstermek doğasında yoktur. Sabır sonradan öğrenilir.
O zaman kolları sıvayalım.
Çocuğunuz uykusuz ve aç olduğunda doğru davranmakta zorlanabilir. Bu yüzden ev alışverişi, doktor randevuları ve önemli işleri bu saatlere yakın koymamaya özen göstermelisiniz.
Dışarıda birlikte olduğunuzda, herhangi bir bekleme durumuna karşı, direk "sabırlı ol" demek yerine, ona yaşayarak ve yaşatarak kendi kendini oyalayabilmeyi öğretiniz. Örneğin; Doktor ya da restoranda gitmeden önce çocuğunuzla bir çanta hazırlayınız. İçine koyacağınız minik oyuncaklar, kitaplar, boya kalemleri ve kağıtlar onun zamanı daha iyi yönetmesini sağlayacaktır. Yine restoranda yemeğinin gelmesini beklerken, masada oyalanması için bunlardan faydalanan çocuk zamanla sabretmeyi öğrenir.
Erken çocukluk dönemi itibariyle özellikle oyunlarla eğitim kıymetlidir.
Çocuk oyun sırasında beklemeyi, sırasını takip etmeyi, duygularını yönetmeyi, planlamayı ve en önemlisi birçok duruma sabretmeyi öğrenir.
Bu nedenledir ki çocuğunuz sabırlı davrandığında belirgin bir şekilde onu övünüz.
Sevgili anne ve babalar, sabretmenin oldukça zor olduğunu anladığınızı ve bu beceriyi gösterdiği için onunla gurur duyduğunuzu, çocuğunuzun tam da gözlerinin içine bakarak söyleyiniz.
Zaman konusunda henüz yeterli bilgiye sahip olmayan çocuğunuza dakikaların dahi ne kadar kısa bir süre olduğunu anlatmak için saatinizi ya da benzeri zaman araçlarını kullanınız.
Ebeveyn tutumlarında, çocuklara karşı sabırlı olmak için öncelikle anne ve babaların çocuklarıyla olan ilişkilerinde benimsedikleri yöntemlere bakılması gerekmektedir.
Çocuğun, konular karşısında davranışlarına olumlu ya da olumsuz ayrımı yaparak doğru yönlendirmede bulunulmalıdır. Çocuğun hiçbir zaman her istediği her an yerine getirilmemelidir.
Çocuk, ailesi tarafından kesinlikle aşağılanmamalı azarlanmamalıdır.
Anne ve babalar çocuğa duygusal ve psikolojik baskı yapmamalıdır. Bu duygusal manipülasyona maruz kalan çocuk zamanla yetersizlik hissine kapılır.
Ayrıca çocuk, hep başkalarıyla kıyaslanır ve yetersiz olduğu duygusuyla büyür. Bu çok daha kötü sonuçlar doğurur.
Peki, ne yapmalı?
Çocukla sağlıklı iletişim kurmanın en iyi yolu, uyulması gereken kuralların ilk baştan itibaren net olması ile başlar.
Okulda, kulüpte, evde...
Herkesin birbirinin sınırlarını bilmesi saygıyı getirir. Gereksiz çatışmalar yerini hızlıca uzlaşmaya bırakır.
Her durumda onların çocuk olduğunu unutmadan sabırlı ama ödün vermeden, sinirlenip kızmadan 'sakince dur ve hayır' kullanınız.
Bazen çocuklar sabrınızı dener...
Sizi zorlar...
Ne olursa olsun her zaman onların çocuk olduğunun bilinciyle kontrollü davranmak gerekir.
Onun karakterinin doğru şekillenmesi için sakin olunmaya ihtiyaç var.
Eğer çocuğunuzla iletişiminizi olumlu olarak geliştirmek istiyorsanız kendi deneyimlerini kazanmasına fırsat tanıyınız. Bırakın hata yapsın...
İzin verin. Çocuk doğruyu ancak böyle bulur!
Yanlışlarının sonucuyla yüzleşsin. Sadece yanında olun.
Yanlış davranışlarının sonucunu gören çocuk, aynı yanlışı bir daha tekrarlamayacaktır.
Yanlışlarına kızıp bağırmak doğruya götürmez...
Onunla sabırla konuşun. Anlatmasını sağlayınız. Sabırla dinleyiniz. Suçlayıcı tavırlardan kaçınınız.
Ona, onu ne kadar sevdiğinizi söyleyiniz.
Sonunda çocuğunuz mücadelenin en naif halini, her ortam ve ahvalde gerçekleştirebilmektir.
Sabırla okuduğunuz için teşekkür ederim.
Sevgilerimle...