Babamın rahatsızlığı dolası ile sık sık acile gitmek zorun da kalıyoruz. Bu, gündüz de olabiliyor, gece de olabiliyor.

Giderken, Allah var ambulansta ki doktoru hemşiresi herkes taşımaya yardım ediyor. Burada bir sıkıntı yok.

Hastane dönüşünde ise sadece ambulansı süren bir şoför veriyorlar. Diyorlar ki, ‘hastanızı eve taşımaya insan bulun. Biz sadece götürürüz.’ Gecenin üçünde, sabahın beşinde, insan arıyorum. Komşuların ziline basıyorum. Yeğenlerim arıyorum. Zaten moralimiz bozuk, yorulmuşuz bir de böyle bir muamele ile karşılaşıyoruz.

Böyle bir hizmeti kınıyorum. Gerçekten bu hizmet bile değil. Al hastanı, sabahın beşinde ne yaparsan yap demek.

Ben komşularımı o saatte uyandırmak zorunda değilim ki. Madem bir hizmet var, göstermelik olmasın. Ver yanına iki üç taşımaya hizmetli, bari bir işe yarasın. Kimsesi olmayan, komşusu olmayan kişiler ne yapacak?

Gerçekten önemli bir sorun. Kimsesi olmayan ne yapacak?

Kalacak mı, hasta kapının önünde?

Bu nasıl bir hizmettir?

Sen hastane olarak hastanı ona buna güvenerek mi yolluyorsun?

Taşımaya birilerini bulamadığını düşün. Hasta kapıda saatlerce ambulansta mı kalacak?

Bence bu ayıbı hemen çözmeliler. Hastayı evden alıp eve kadar güvende bırakmalılar. Bu hem hastayı hem de aileyi biraz rahatlatacaktır. Ara sıra acile görevliler gelsin, bir sorsunlar eksik var mı sorun var mı? diye.

Bu halk bunu hak etmiyor.