Değerli arkadaşlarım...

Ben Haziran 2012 yılında Rusya da ki Projemi tamamlayarak tüm birikimlerimle, Yalova’ya annemin babamın yanına, nişanlım, güzel ve merhametli 6 yaşında ki kızımın annesi Ksenia ile döndüm.

28 Ağustos ta mütevazi bir köy düğünü ile Değerli ağabeyim Metin Dağ’ın kıydığı nikahla evlendim. Yıllar boyunca eğitimlerim, işlerim, eğlencelerim amacıyla yurt dışlarında, başka şehirlerde yaşadım. Annem ve babamdan hep bir tık ötede idi yaşamım.

Evleneceğim kadına evlilik teklifimi yaparken şu soruyu sordum?

Aynı çatı altında annem, babam ve benimle birlikte yaşamayı kabul eder misin?

Onların bana ihtiyaçları var. Ancak şunu da bilmelisin burada belki Rusya da ki kazancımızın 5’te 1’ini kazanabiliriz. Hareketli ve zengin yaşamımızı sağlayamayız, ancak mutlu ve huzurlu kesinlikle oluruz demiştim. 1 dakika düşünmeden ‘burada olalım onların bize ihtiyaçları var4 dedi. O dakika Allah’a şükür ettim .

Babam Eylül 2014 yılında hakkın rahmetine yürüdü. Onunla dolu dolu baba oğul olduk, yaşadık her zorluğumda arkamdaydı Allah rahmet eylesin.

04.01.2020 tarihinde  vefat eden bu dünya da ki tek ve en özel, en iyi insan ağabeyim Ercüment Doğan, hafızamda bir çok anı biriktirdiğim, üniversite hayatımda beni maddi destekleyen, motivasyon konuşmaları ile geleceğe adapte olmamı hızla sağlayan, bana küçük demeden düşüncelerime, fikirlerimi saygı ile dinleyen, bana inanan tek öz ağabeyime, son yolculuğuna çıkmadan evvel tüm manevi borçlarımı ödemeye çalıştığım. Öldükten sonra da bu hayattaki onun tek kızı Püren’e, gözümü kapatacağım son ana kadar ona amcadan daha ileri olacağıma söz verdim.

10 Ocak 2024  Regaip Kandili, Mübarek üç ayların ilk günü değerli annem, varlığımın sebebi. İçinde yaşadığı ,aklında yüreğinde ki tüm kırıklıklar ve kahırlar ile hakka yürüdü. Allaha havale ediyorum. Onun hissettiği, yaşadığı tüm dip travmaları yaşamalarını, aynı duyguları hissetmelerini diliyorum.

Annem vefalı bir kadındı, evlatlarına adil davrandı. Davrandı ki Cenabı Allah onu böyle bir günde, hiç acı çekmeden 2-3 saniyelik bir nefes alımı sürede kalbini durdurarak aramızdan aldı. Mekanı Cennet olur inşallah.

Benim annem, sözünü esirgemeyen, çok okuyan, inanan, dini vecibelerini yerine getiren aşırı tutucu, tasarruflu, çalışkan bir kadındı.

Benim annem, özel bir kadındı yardım etmeyi sever, gönlü bol çok hesaplıydı. Yazardı, yüzlerce sayfa mektup bıraktı tek tek evlatlarına, torunlarına. Tüm duygularını döktü o kağıtlara, içinde biriktirdiklerini, yüzlerine söylerse kırılacağını düşündüğü her şeyi en samimi duygular ile kitaplara defterlere döktü.

Benim annem akrabalarına düşkündü. Peygamberler tarihini okumuş ve bir gün akrabalık bitecek kimse kimseyi bilmeyecek, abi kardeş çocukları birbirlerini tanımadan büyüyecek der durur ve bu duruma mutsuzluğundan, dünya üzerinde ki tüm akrabalarına ulaşmak için çaba harcardı. Kendisine gelmeyenlere sitem eder, onlar gelmese bile çocuklarını onlarla tanıştırmak için ısrarla akrabalarını arar onlara ziyaretler yapardı.

Annem hesaplı bir kadındı. Bir ekmek, bir paket süt alsa, 7 yaşından 80 yaşına kadar harcadığı her bir masrafı defterlerine not eder. Geleni, gideni yazar hesabını her zaman tutardı.

48 yaşımda hayattaki en önemli değerimi kaybetmiş olmanın üzüntüsü içerisindeyim.

Türkiye’ye döndükten sonra ki 12 yılında hayatımın en önemli 3 değerini kaybettim. Mekanları Cennet olsun inşallah. Bundan sonraki zamanlarımda kimseyi kırmamaya gayret edeceğim. Kırdıklarımdan özür dileyeceğim. 100 yaş büyümüş gibi hissediyorum. Hayat sanki yeni başlıyor.

Bana ve aileme tüm kattıkları maddi ve manevi desteklerinden dolayı, okutup, büyütüp faydalı bir insan olmamızı sağladıkları için; anneme, babama, Ercüment Doğan ağabeyime sonsuz şükranlarımı sunarım. 

Işıklar uyusunlar...