1 şehit
2 şehit
3 şehit
4 şehit
5 şehit
6 şehit
Yazarken yüreği acıyor insanın, yaşaryan nasıl dayansın. Haberlerde birer rakamdan ibaret gencecik çocuklar. O çocukları karnında taşıyan, canından can katan, geceleri defalarca uykusu bölünen, hasta olunca başında bekleyen, tırnaklarını canını acıtmadan kesen, gözüne sabun kaçırmadan yıkayan, önlüğünü ütüleyen, çantasını hazırlayan, yettiğince ödevine yardım eden anneleri. Kavga ettikleri ilkokul arkadaşları, kucaklarında hopladıkları dedeleri, uyaran öğretmenleri, sevdikleri kızlar, yürüdükleri yollar, kurdukları hayaller. Yok oldu!
PKK’nın 1984 yılında başlattığı saldırıdan bu yana geçen 39 yılda çatışmalarda 15 bine yakın şehit verdik. Bu şehitlerin içinde askerler, polisler, korucular, öğretmenler, hiçbir şeyden habersiz çocuklar var.
39 yılda bir terör örgütü parça parça 15.000 insanımızı bizden aldı. O 15.000 insanın ailelerinin hayatları bir daha eskisi gibi olmadı. Yürünecek yollar yürünmedi, okul başarılarıyla övünülmedi, evlendikleri görülmedi, torunlar sevilmedi.
15.000 insan.
1969 yılından 2005’e kadar, 36 yıl terör örgütü IRA ile mücadele eden İngiltere’de kayıp sayısı 3200.
1959-2017 yılları arasında, 58 yılda, terör örgütü ETA’nın İspanya’ya yaşattığı kayıp ise 829.
Bizde 15.000. Bu rakamın içinde ağır yaralananlar, uzuvlarını kaybedenler, yatağa bağlı yaşamaya mahkûm olanlar yok.
TSK açıklamasına göre PKK’nın ülkenin mali kaynaklarına verdiği zarar 240 milyar doların üzerinde.
Savaşta mıyız?
Bu kadar kayıp ancak savaşta olur. Terörü lanetleye lanetleye 39 yıl geçirdik. Sıradan vatandaş olarak biz öğrendik ki lanetleyerek terör bitmiyor. Koskoca Türkiye Cumhuriyeti bir terör örgütünün üstesinden gelemez mi?
Terör dünyanın her kesiminde ortaya çıkabiliyor, ayrılıkçı gruplar fikirlerini şiddetle kabul ettirmeye çalışabiliyor. Tarih boyunca böyle oldu, olmaya devam edecek. Ama bizimki kadar kayıp, bizimki kadar acı yaşandı mı?
Şehitlerin mütevazi evlerinden gelen, gözleri yaşlı ana babaların ‘vatan sağ olsun’ sesleri kesilsin artık.
Vatan da sağ olsun, evlatlarımız da.
