Bayram geliyor. Dükkanlar çocuklarına, kendilerine, sevdiklerine bayramlık hediye alanlarla dolup taşıyor. Malum bu bizim geleneğimizdir. Dün fiyatlara bir göz attım gerçekten cep yakıyor. Normal fiyatından iki üç kat olmuş fiyatlar. Ama beni şaşırtan insanların bunları kucak kucak alması oldu. Sıranın başı gözükmüyor. Millet olarak ne çabuk kabulleniyoruz her şeyi. Bak birkaç ay alma nasıl düşüyor fiyatlar. Bazı haksızlıkların karşısın da millet olarak durmuyoruz. Ne verseler ne sunsalar kabul ediyoruz. Fiyatları konuşuyoruz ama icraata geldi mi bir şey yok. Kucak kucak al. İşte millet olarak zayıflığımız bu. Hemen alışıyoruz. Ve bu yüzden her şeyi hak ediyoruz. Bide gözüme çarpan herkes para yok diye ağlıyor bu fiyatlara kucak dolusu alıyor. Maalesef gösterişi seviyoruz. Borç harç alıyoruz ama alıyoruz. İşte devlet de bakıyor raflar boşalıyor. Herkes pahalı demiyor alıyor. Protesto etmiyor. Halk iyi durum da sanıyor. İki ay sadece iki ay sabret alma bak nasıl her şey düzeliyor. Biz de birlik beraberlik yok. Herkes kendini kurtarma derdinde. Oysa elele versek. Bu fiyatlar da düzelir, ülke de düzelir.