Hepimiz, dünya kupası karşılaşmalarını izliyoruz. Araplarda ki Filistin aşkı, Filistin bayraklarını da görüyoruz. Ama nedense maçta en son Gazze de vurulurken kimse ortada yoktu. Bu coşkulu marşları okuyan insanlar sokakta yoktu.
Zaten bütün Müslüman dünyası uyuyor. İnsanlar şunu anlamıyor. Dava, Mescidi Aksa meselesi. Yani Müslümanların ilk kıblesi. Bizler Mescidi Aksa’yı yalnız bıraktık.
Bugün aslanlar gibi onu savunan, o beğenmediniz Filistinliler var. Silahların önünde duran, dayak yiyen, hapislerde yatan Filistinliler...
Bizler ne yapıyoruz, iki bayrak salla, sosyal medyada da iki mesaj yaz, oh şükür görevimizi yaptık sanıyoruz. Bir avuç insan Müslümanlığın kalesini korumak için bedel ödüyor.
Gencecik çocuklar bu uğurda ölüyor. Ya Araplar, zaten bize düşman, ‘Bize ne Filistinlilerden’ diyenlere sesleniyorum. Tabiki onlarda insan ama orda ki mesele, Arap meselesi değil, Mescidi Aksa için Yahudilere verilen savaştır. Bizimde vermemiz gerektiği savaşı, tek başına verdikleri için minnet duyacağımıza daha çok kötülüyoruz.
Filistinliler, aç bırakıldılar. İlaçsız bırakıldılar. Evleri yıkıldı ve bombalandı. Gece yarısı evlerinden çıkarıldılar ama asla vazgeçemediler. Bu çirkin savaşı terketmediler. Ama biz hala ‘bize ne Filistin’den’ diye biliyoruz. Onlarda Suriyeli gençler gibi vatanını terk edebilirdiler. Topraklarını İsraillilere satıp, gelip buradan ev alabilirlerdi. Ama biliyorlar ki Mescidi Aksa öksüz kalır, onlarda terkederse Kudüs yalnız kalır.
Allah yar ve yardımcıları olsun. Bütün Müslümanlarının yükünü taşıyorlar. Bizde sosyal medyadan iki mesaj yayınlar, içimizi rahatlarız ne yazık ki...
