İnsan, yaşlandı mı şöyle bir geriye bakıyor. Mesela ben ne kadar boş şeylere zaman harcamışım. Şimdiki aklım olsa, insanlara yararlı işler yapmaya çalışırdım.
30’lu yaşlarda olsam ilk işim Afrika'ya gitmek olur. Oradaki yaşayan fakir insanlar için su kuyuları açtırmak olurdu.
Türkiye’den en başka Kuran-ı Kerim olmak üzere; elbise, yiyecek, ilaç ne lazımsa ise bu ihtiyaçları varsa, ömrümün kalan yıllarında bu yardımları yaparak harcamak isterdim.
İHH, birçok fakir insanın katarak ameliyatını yaptırıyor. Öyle mutlu oluyorum ki bu tür çalışmalar içinde olan STK’ların varlığından...
Şimdi siz de bir düşünün, ‘Ben niye yapmıyorum’ diye...
Belki Afrika’nın her hangi bir ülkesinde bir kuyu açtırmaya gücümüz yetmeyebilir ama hissedar olabiliriz.
Bir çocuğa açılacak kuyulardan su vermek, o insanların yaşamalarına dokunmak, çok güzel ve anlamlı bir duygu.
Bu tür ihtiyaç sahiplerinin ihtiyaçlarını görmek, yaralarına merhem olmak, bizleri mutlu ve huzurlu insanlar yaparken, ahirete bir şeyler götürmek hepimize nasip olur.
Ülkemizde de çok ihtiyaç sahipleri var, ‘öncelikle bu ihtiyaç sahiplerine yardımcı olmak gerek’ dediğinizi hisseder gibiyim.
Türkiye’de; su, ekmek bulmak, Afrika’da yaşayanlarla aynı durumda olmadığı geçeğini hepimiz iyi biliyoruz.
İyilik yapmanın bir çok yolu var. Gündeme getirdiğim yardımlardan sadece bir kaçını sizlerle paylaştım.
Ne yapalım, edelim ahirete göç etmeden, ihtiyaç sahiplerine bir kaç kişinin yarasına derman olalım...
