Bu ülkede yaşlı olmak çok zor. Yıllarca çalışmanın karşılığı olarak çok komik emekli ücret alıyorlar. Yaşlı çalışan amcaları gördükçe içim acıyor. Oysa ki şimdi dinlenmek emekliliği tatma zamanları. Gene emekli aylığı olanlar eh işte geçine biliyor. Birde hiç emeklisi olmayan yaşlılar var ülkemiz de. Onlara da sanırım cüzi miktar da bir maaş veriliyor. Eşi ölen maaşı olmayan yaşlıların durumu ise içler acısı. Onun bunun kapısında istenilmeyen insanlar oluyorlar. Oysa ne yazık ki yaşlı huzur evlerinin sayısı çok az. Yazılanlara ancak bir sene sonra çıkıyor. Perişan oluyorlar.
Bence, maaşı olan olmayan isteyen tüm yaşlıları devlet korumaya almalı. Yaşlı yaşlı teyzeler parasızlıktan evleniyorlar. Bunlar bizim ayıbımız. Hayırsız evlat ve kardeşlerden söz etmek dahi istemiyorum. Bir an önce yaşlılara bir düzenleme getirilmeli. Gerçekten ülkemizin bu ayıbı kalkmalı.
Parası olmayan ölsün sürünsün mü?
Bence kimse bu çağda hele sokakta kalmamalı. Çaresi yaşlı bakım evleri. Çünkü eskidenmiş anneye babaya saygı sevgi. Şimdi herkes düşmüş kendi derdine ne yazık ki. Bir an önce devlet tüm yaşlılara sahip çıkmalı.
Avrupa da emekliler dünya turu yaparken, bizimkiler pazarlar da orada bura da çalışıyor. Hele bu zamlar herkes kadar emeklileri de derinden vurdu.
Lütfen yaşlılar çalışmasın. Onun bunun dağıttığı yardım kuruluşlarının yemekleri ile karınlarını doyurmasınlar. Okullar ve camiler kadar, yaşlılarımızın da bakım evlerine ihtiyacı var.
Lütfen yaşlıların yaşadıklarını görmemezlikten gelmeyelim. İnsan gördükçe yaşlıların halini ne emekli olmak geliyor içinden, ne de uzun yıllar yaşamak...
