Bu ara, Avrupa’ya özellikle Almanya'ya bir doktor göçü var. Gerçekten de çok üzücü. Vatanlarının onlara en çok ihtiyacı olduğu zamanda vatanlarını terk ediyorlar.
Bir de bu göçün şu durumu var. Burada hastalara davrandıkları gibi, orada davranamayacaklar. Ben ne zaman hastaneye gitsem merhaba derim doktora. Çoğunluğunun da canı isterse, karşılık verir canı istemezse vermez.
Ama bu duruşu ve davranışı Avrupa’da yapamazsınız. Şimdi düşünüyorum da kendi halkından esirgediği; güler yüzü başka bir millete vermeye gidiyorsun. Şimdi diyeceksiniz ki şartlar aynı değil. Evet doğru ama burada da aynı kişisin, Avrupa’nın herhangi bir şehrinde da aynısın. Bu devlet seni okuttu, bir emek verdi, bu memleketin insanı öncelikli olmalı.
Türkiye de şu an için, yüzlerce hastanede doktor eksikliği var. Bu durum çok üzücü. Dünyanın krize doğru gittiği bir zamanda; birlik ve beraberliğe ihtiyacımız var.
Şu an sadece doktorların şartları kötü değil ki. Bütün mesleklerin durumu kötü. Ne yapalım yani ülkece ülkeyi mi terk edelim. En güzeli el ele vermek. Çünkü, şu an tek ihtiyacımız olan birlik ve beraberliktir.
