Her sabah,yeni bir soluk ve imkan demek.
Her sabah taze duygularla yeniden bir başlangıç.
Ve yeniden umutla dolmak demek.
Her sabah,akşamın habercisi...
Doğan güneş,heyecan,hareket ,bereket demek.
Batan güneş,hüznün şiiri aslında.Herşeyin bir gün sonlanacağı, solup ,sararacağı mukadder akıbetin mektubu gibi.
Sabah bir nimet,
Akşam bir hikmet.
Alem içinde alem.
Alem içinde anlam.
Anlamsızlık,dalından erken kopmuş meyvenin bitiş ve çürüme serüveni.
Anlamından kopmak,tazeliğini,diriliğini,kaybetmek demek.
Anlamsızlık ölüm.
Anlamı varsa tadı var
Anlamı yoksa adı yok.
Biz köküyle irtibatlı gördüğümüz, dalında çiçekleraçmış, rengârenk meyveye durmuşsa ağacı bir can gibi görürüz.
Kökünden koparılmış, topraklaolan irtibatı kesilmişse, ağaç değildir artık.
Kütük olmuştur.
Odunduranlayacağınız.
Odun deyişimiz, köksüzlüğünden,kurumaya yüz tutmuş halinden,meyvasız, dalsız, budaksız.kalışındandır.
Beslendiği zemini kaybetmiş, hayatı kaymıştır.
Tohum toprağa sevdalı olmazsa
Toprakla anlaşamazsa eğer
Toprak onu sarmaz, bağrına basmaz, büyütmez ve beslemezse
Tohum tohum olmaktan çıkar.
Kuruyemiş olur.
Köksüzlük,kopuş,savruluş,perişanlık ve çürümdedir.
Ayakta duruyor gibi görsen de oduna ağaç denmez.
Sadece nezaman yıkılacak diye beklenir.
Bir dokunuşluk bir üflemelik dermanı kalmıştır.
Devrilmesi mukadderdir.
Çünkü kökle ilgisi bitmiş,
Ölümü tatmıştır.
Anlam ya da anlamsızlığı bu örnek üzerinden bile sağlıklı okuyabilen bilir ki,
HAYAT ANLAMDIR.
ANLAMI OLMAYAN ŞEY DE HAYAT DEĞİLDİR.
ANLAM, köküyleirtibatı kesilmemişse ağacı odunluktan kurtaran şeydir. Bahara uyandırır ve meyveye hazırlar.
Kıştan sonra bahar, kim hayatta kim değil, onu gösterir.
Kim kaldı, kim gitti tarif eder.
Anlamsızlık, köksüzlüktür...
Ayaktaymış gibi görünsede,güçsüzlüğün ve sona gelişin fotoğrafıdır.
Dallarına suyürüyen, yapraklarından tazelik fışkıran, biraz ilerde eli kolu çiçekle dolmuş sizi karşılayan görüntüdür.
İkram edecektir.
Çiçekli böcekli karşılama yapacaktır.Haberdir, sır olmaktan çıkmış ifşa olmuştur ANLAM.
Anlam harflerin, kelimelerin içindeki ses
Bedende ki nefes,
Kafesteki kuştur.
Kalıbın içindeki muhteva,
Bardağın içinde ki su,
Çekirdeğin özündeki can,
Damardaki kandır.
Ve anlam İMANDIR.
İkna olmuş bir yüreğin,fıtrat kökleriyle buluşmasıdır.
Bekleyişin,sabredişin, zorluklarıaşmanın, hayatta kalabilmenin cevabıdır.
Hakikate vasıl olmaktır.
Sadece O’na (cc.), şükürle geçmiş ömrün adıdır.
Gerçeğin baharıdır.
Bahara uyanamamış ağaçlar ise, sonraki kışın odunudur.