Nezaket toplumumuzda az rastlanır bir meziyet oldu. Sokağa çıktığımızda, minibüste, çarşıda, pazarda, saygı ve nezaket yoksunu pek çok kişi adeta gözümüze batıyor. Yere içtiği içeceğin kutusunu atandan başlayın, yola tükürenden, omuzu ile adeta toplumu yara yara ilerleyenlerin hepsi bizim toplumumuzun birey bireyi değil mi? Minibüste hamile, yaşlı ve çocuklu bayanlara yer vermemek için yüzünü cama doğru dönme devri çoktan bitti. Gözünün içine baka baka oturmaya devam eden, çoğunlukla okul üniformasıyla gençler bizim gençlerimiz değil mi? Bence okullarda ilk ders nezaket olmalı. Okul merdivenlerinde, kantin sırasında, okul bahçesinde arkadaşlarına, öğretmenlerine, okul personeline nasıl nezaketli davranacağını öğrenmeden, kafasına yerleştirmeden verilen eğitim ve öğretimin bir anlamı var mı? Bu çocuk daha sonra okul dışına çıktığında, sokakta, durakta ne yapsın ki? Aynı nezaketsizliğe devam etmeyecek mi? İleride ne iş yaparsa yapsın nezaket ve saygı yoksunu insandan bu millete, vatana bir hayır gelmez.
Tüm meslek grupları, meslek odaları bence üyelerine bu konuda bir eğitim seferberliği havası içinde ülke çapında nezaket, saygı, hoşgörü yaklaşımlarını gözden geçirerek ciddi ve tüm kesimleri kapsayıcı bir oluşuma gidilmeli. “Lütfen” ile başlayan cümleye “Teşekkür ederim” ile biten cümle ile cevap verilmesi çok zor olmasa gerekiyor. Halk ile çokça bir araya gelen meslek ve iş dallarının oda başkanlarına sesleniyorum buradan. Patates de satsanız, soğan da satsanız tezgâhınızda fiyat etiketi olmayan ürünün fiyatını öğrenmek isteyen müşterinize nezaketsizce davranma lüksünüz yok. Kimsenin size bulaşmamasından dolayı yaptığınızın doğru ve geçerli olduğunu sanıyorsanız yanılıyorsunuz? Ya da sağ şeritte yer olmasına rağmen pat diye yolun ortasında durup zaten kağnı gibi ilerleyen trafiği kilitleme ve külhanbeylilik yapma hakkınız yok. Pazarcılar odası, minibüscüler odası ve ilçelerimizin minibüs kooperatifleri gibi halkla çokça iç içe olan sektörlerin yetkililerine buradan sesleniyorum. Ekmek teknelerinizin ilk ilkesi müşteriye nezaket kuralları içinde yaklaşım olması gerekliliği herkesçe bilinmeli ve bu meslek düsturu haline getirilmeli. Yoksa nezaket yoksunu insanlar ile toplum daha da gerilir ve kimse birbiriyle empati kuramaz.
Japonları çokça beğenir ve takdir ederim. En küçük bir nezaketsizlik bile onur meselesi olarak addedilir. Saygı ve hoşgörü iklimi içinde büyüyen Japon çocukları bu iklimin vereceği terbiye ile nasıl nezaketsizlik yapabilir ki? Nazik insandan kaba sonuçlar çıkmaz. Aile içinden başlayarak, yolda, çarşıda, sokakta, toplu taşıma araçlarında… İnsanın olduğu her yerde nezaket çerçevesi ile göreceksiniz ki pek çok problem daha doğmadan çözümlenmiş olur. Herkesin bu konuda yapacağı, katabileceği pek çok şey var. Ben sadece bir başlangıç yaptım. İnsana saygı, hayvana sevgi, yaşlıya, engelliye, büyüğe saygı… İle toplumu kuşatmadıkça daha yaşanabilir bir ülke olamayız. Altında yüz binlerce liralık arabası olabilir, ama öğretmenine yolda arabasıyla çamur sıçratan bir öğrenci neye yarar ki insan olmadıkça? Daha nazik, daha hoşgörülü ve empati kuran bireylerin artması lazım toplumuzda. Buna hepimiz daha fazla muhtacız. Merhamet ve sevgi iklimi içinde daha güzel günlerin olması temennisi ile saygılarımı sunuyorum.
Ve diyorum ki “ İlk dersimiz Nezaket “ olmalı…
